โศกนาฏกรรมด้านสิ่งแวดล้อมสอนอะไรเราได้บ้างเกี่ยวกับความยืดหยุ่นของสภาพอากาศและการฟื้นฟูระบบนิเวศ

เกาะโพรวิเดนเซียบนภูเขาของโคลอมเบีย – ซึ่งตั้งอยู่กึ่งกลางของส่วนต่อขยายของทะเลแคริบเบียนที่กั้นระหว่างคอสตาริกาและจาเมกา – เป็นแหล่งกำเนิดของสีสันที่สวยงามของท้องทะเล ภูมิทัศน์ใต้ทะเลที่เขียวขจี ป่าชายเลนอันกว้างใหญ่ และแม้แต่ป่าเขตร้อนที่แห้งแล้งความหลากหลายของระบบนิเวศทางทะเลและความมหัศจรรย์ทางธรรมชาติโดยรอบ รวมถึงปรากฏการณ์ประจำปีของปูดำหายากนับพันตัวที่ลงมาจากภูเขาและมุ่งสู่ทะเลเพื่อวางไข่ และหนึ่งในแนวปะการังที่ใหญ่ที่สุดในโลก

ซึ่งรองรับสัตว์ทะเลที่สวยงาม 

ชีวิตได้นำไปสู่การประกาศเป็นส่วนหนึ่งของเขตสงวนชีวมณฑลยูเนสโกดอกไม้ทะเลอย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับเกาะอื่นๆ ในโลกสมบัติทางธรรมชาติที่เป็นเอกลักษณ์ของโพรวิเดนเซียถูกคุกคามอย่างมากจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศและการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลภัยคุกคามที่ไม่ใช่ ‘ทฤษฎี’ ปรากฏขึ้นบนขอบฟ้า แต่เป็นข้อเท็จจริงที่น่ากลัวแทนซึ่งส่งผลกระทบต่อทุกแง่มุมของชีวิตที่นั่น .

ผู้อยู่อาศัย 6,000 คนจะไม่มีวันลืมคืนวันที่ 16 พฤศจิกายน เมื่อ Iotaซึ่งเป็นเฮอริเคนลูกสุดท้ายและแรงที่สุดในฤดูกาลพายุแอตแลนติกในปี 2020 ซึ่งขณะนั้นถือเป็นพายุระดับ 5* ได้ทำลายล้างดินแดนอันเป็นที่รักของพวกเขาแผนที่แสดงเส้นทางของพายุเฮอริเคนไอโอตาเหนือทะเลแคริบเบียนในปี 2563ข่าวสหประชาชาติ/ลอรา ควินโยเนส แผนที่แสดงเส้นทางของพายุเฮอริเคนไอโอตาเหนือทะเลแคริบเบียนในปี 2563

“สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือเสียง คนของเราบอกว่าพายุเฮอริเคนมาพร้อมกับปีศาจเพราะเสียงนั้นแปลก

และน่ากลัวมาก ” มาร์เซลา คาโน นักชีววิทยาและผู้อยู่อาศัยมายาวนานผู้ซึ่งทำงานทั้งชีวิตเพื่อรักษาสมบัติด้านสิ่งแวดล้อมของโพรวิเดนเซียเล่าแต่คืนนั้นเธอต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงในการต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดจากพายุ

เธอนอนอยู่ที่บ้านเมื่อประมาณเที่ยงคืนเธอเริ่มได้ยินเสียงแปลกๆ สิ่งนี้กลายเป็นลมกระโชกแรงกว่า 155 ไมล์ต่อชั่วโมงที่พัดผ่านเกาะ

พลังและการสื่อสารขาดหายไปในไม่ช้า“ฉันยืนขึ้นและสังเกตเห็นว่าไฟเพดานของฉันดูราวกับว่ามันอยู่สูงกว่าปกติ ตอนนั้นเองที่ฉันรู้ว่าส่วนหนึ่งของหลังคาปลิวหายไป ” คุณ Cano เล่าถึงตอนนี้ และไม่กี่นาทีต่อมาเธอก็ได้ยินเสียงดังโครมสองครั้งจากห้องพักของเธอ และเห็นน้ำไหลลงมาตามผนัง

ปฏิกิริยาทันทีของเธอคือการออกไปจากบ้าน การตัดสินใจว่ามองย้อนกลับไปตอนนี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแน่นอน เธอกล่าว เพราะไม่เพียงแค่หลังคาเท่านั้นแต่ผนังส่วนใหญ่ในบ้านของเธอพังทลายลงในความมืดภายใต้แรงฝนที่ตกกระหน่ำ และลม

“ฝนตกหนักมาก; เกือบออกจากบ้านไม่ได้เพราะลมไม่ยอมเปิดประตู ฉันไปถึงตรงที่ที่ฉันจอดMula [รถกอล์ฟติดเครื่องยนต์ของเธอ] ไว้ ฉันเปียกโชกไปหมดแล้ว ฉันนั่งเฉยๆ”

เธอใช้เวลากว่า 10 ชั่วโมงนั่งรถกอล์ฟโดยหวังว่ากำแพงข้างๆ และต้นสนขนาดใหญ่จะยืนหยัดอยู่ได้

แนะนำ : รีวิวเครื่องใช้ไฟฟ้า | รีวิวอาหารญี่ปุ่น| รีวิวที่เที่ยว | ดาราเอวี